Thursday, January 31, 2008

Gone so lonG

หายไปนานแสนนานเพราะว่า
มีไวรัสเข้าคอม เหอๆ อะนะ
กว่าจะดีได้ก็ วันนั้แหละ ต้องขอขอบคุณ ซีพีด้วยนะ
ที่ช่วยให้คอมรี่ ได้มีชีวิตอยู่ได้ อย่างมีความสุข
หลังที่ได้พาไปผ่าตัดมาแล้วเรียบร้อย
ช่วงนี้ก็ไม่มีอ่าไรมาทำงาน ทำงาน และทำงาน
งานช่วงนี้รู้สึกเหนื่อยสุดๆ กลับถึงห้องก็ได้แต่อาบน้ำ
และลง นอนบนเตีย.... อันแสนสุดจะนุ่มๆๆๆมากๆ
แล้วจะเล่าให้ฟัง ว่าที่ผ่านมามันมีเรื่องอ่าไรเกิดขึ้นบ้าง
วันนี้เหนื่อยอีกละ ขอตัวนอนก่อนนะคร๊าบ...
รักแม่นะ

Sunday, January 27, 2008

Jerry's cookinG



I cooked it for her..
So she had to serve me in the morning..


Two of this dises as well...

haa haa just kidding this were the menu in the resturant in the hotel..

the manager wanted me to try it, it's so nice...and testy

Time to Party with New Friendsss

















Walking to MarrioTT





It's take 30 mins by foot!!

My new Apartment


New look!!








Sunday, January 20, 2008

The First time that I Rode iT


ในที่สุด ก็เอารูปชุดทำงานมาให้ดูกันคะ
เป็นยังไงบ้าง เสื้อข้างในสีแดง พร้อมกะ สูตรกะกางเกงสีน้ำเงิน
สวยอะป่าว.... (หมายถึงชุดนะ)
และแล้วการทำงานก็เริ่มขึ้น สถานการณ์ที่แท้จริง
วันนี้ได้ปฏิบัติ Check in Check out
ของจริงเลยคะ แป๊ปเดียวได้ละเห็นไหม
ตื่นเต้นนิดหน่อยคะ ตอนรับสายแขก
วันนี้เมี่อยมาก ทำงานทั้งวันเลยแหละ
ข้าวเช้ากะข้าวเที่ยงคือ กาแฟแก้วเดียวฮ่าๆๆ
และนี้คือข้าวเย็นตอน ห้าโมงคะ
เม็ค เค้าให้ยิมรถไปขับด้วยแหละทั้งๆที่ขับไม่เป็น
มันขับคนละด้านกะเมืองไทยอะทุกอย่างสลับกันหมดเลยคะ
ตอนแรกๆนึกว่าจะขับไปไม่รอดแล้วกรู
ฮ่าๆๆ ขับไม่เป็นก็ยังดันจะขับอีกนะ...
เรื่องอย่างนี้มันต้องหัด
พอขับไปจนถึงร้านญี่ปุ่นก็พยายามทำสมาธิว่าควรจะ
เอาเกียร์ออก กดเบกมือ แต่ว่า ตอนสุดท้าย ดันเอากุญแจออกจากรถไม่ได้
เอ๋าทำไงดีว่ะ.... กดยังไงกุญแจก็ไม่ออก
กดแรงไปก็กลัวทำกุญแจเค้าหัก...
ก็เลยเอาไงเอากันโทรไปถามเจ้าของรถว่ามันดึงกุญแจออกยังไง
สักพักก็เห็นปุ่มประหลาดอยู่ปุ่มหนึ่ง... มันอยู่ใกล้ๆกะกุญแจรถเลย
ก็เลยลองกดดู ฮ่าๆๆ
ปรากฎว่า กุญแจออกแล้วคร๊าบท่าน
ก็จิตนาการเอาละกันนะ มันเป็นรถที่เก่าโครตๆแล้วละ
กระจกหน้าก็แตก... กระจกข้างก็ปัปไม่ได้... กระจกประตูก็หลุด
ปิดไม่สนิท.... ก็คิดเอาเองละกันนะ


และนี้ก็เป็นหน้าตาอาหารญี่ปุ่นที่วันนี้ไปกินกะพี่หญิงคะ

เราก็กินกันแบบว่า...หิวกระจาย กินมื้อนี้เป็นมื้อแรกของวันนี้

กินไปกินมากินกันไม่หมด เพราะอาหารมันจานใหญ่มากเลยคะ

ขนาดแบ่งกันกินนะเนี้ย ยังกินไม่หมดเลย

ตอนกลับก็ขับรถกลับอีกละ... คิดในใจต้องขับได้ดิว่ะ

ไอ้รี่ซะอย่าง...ก็ตั้งสมาธิอีกครั้งพร้อมทั้งสั่นเหมือน ผีเข้า..

คือว่าข้างนอกติดลบห้าได้มั้ง หนาวมาก มันเลยสั่นซู้

เราก็ถามพี่หญิงว่า จะออกรถด้านไหนดีอะ ไปทางที่เค้าขับกันอะ

เพราะว่าก็ยังคง งง อยู่ดี ว่ามันไปทางไหนกันแน่ว่ะ...

พี่หญิงคงคิดในใจ กรูไปจะกะไอ้รี่ รอดไหมว่ะ

ในที่สุดก็ต้องรอดสิคร๊าบ ถึงโดนสวัสดิภาพ แต่...

จอดรถเบี้ยวมาก คือว่ากะไม่เป็นอะ ฮ่าๆๆ


Saturday, January 19, 2008

My Day OFffff

วันเสาร์แล้วดีใจชมัดเลย... วันนี้เป็นวันหยุดวันแรกของการทำงานคะ
มันเป็นอ่าไรที่วิเศษอ่าไรเช่นนี้
แดดก็ออกส่องแสงมาที่หน้า... บอกว่าเอ้ยนี้มันจะเที่ยงแล้วว ...ตื่น
ปรากฎว่าตื่นประมาณ จะเกือบสิบเอ็ดโมงแล้วคร๊าบ...
ก็เลยโทรหาพี่หญิงว่า เราจะไปไหนกันดี วันหยุดทั้งที
ไอ้รี่ก็ขอเสนอว่าไปเดินเล่นกันเถอะ แล้วก็รวดไปซื้อของด้วย
ก่อนที่จะออกเดินทางนั้นก็ขอ พละกำลังสักหน่อย
กาแฟ สตาร์บัก ร้อนๆสักหนึ่งแก้ว (ฟรี)
แต่พอไปพอมาเพื่อนคนนี้เป็นคนเกาหลี เค้าเลิกงานพอดีเลย
เค้าบอกว่าเอ้ยเดี๋ยวไปส่ง...
อืมดีอีกละมีคนไปส่งฮ่าๆๆ ไม่ต้องเดินไป แต่ขากลับ กลับเอง...
ก็ยังดีว่ะ

นี้เป็นอาหารมือเที่ยงสำหรับเรากะพี่หญิงฃ

KFC ก็ดูหน้าตากันเองไว้ว่า แถวๆอเมริกามันเป็นยังไง


อิ่มๆกันแล้วก็ไปเดินเที่ยวที่ซูปเปอร์มาเก็ต

เดินไปเดินมา ก็ได้ไปหลายหลายๆพวกของใช้ที่จำเป็นทั้งนั้นเลย...

และแล้วก็ถึงเวลาที่เราจะต้องเดินกลับไปที่โรงแรม



นี้คือหน้าตาโรงแรมคะ เราเดินใช้อย่างช้าๆ ไม่รีบ กระเพือบไปไหน

ก็ใช้เวลาราวๆ ยี่สิบห้านาที....

นี้คือของใช้ทั้งหมด หมดไป ห้าสิบดอลล์ คิดเป็นเงินไทยเอาเองนะ

พอสักพักก็ไปเที่ยวกะคนชื่อ Matt อีกละ

พนักงาน Sale คนเดิม...

วันนี้เค้าพาไปเดินเล่น (ฟังแล้วเหมือนหมาเลยกรู)

ก็ได้เดินไปเดินมา เดินจนเจอ ร้านของแปลกๆ เลยถ่ายรูปมาให้ดู

ว่าเทคโนโลยีของชาวอเมริกา มันเป็นยังไง


ดูไปดูมาเหมือนตู้ปลา... มองอีกรอบไม่มี

มองอีกทีเป็น ตู้กุ้ง... มีปลาดีๆ ไม่เลี้ยง เลี้ยงกุ้ง

หิวเมื่อไรก็ หยิบกินเมื่อนั้น กลายเป็นกุ้งเต้นไปซะนั้น

ที่อเมริกาถ้าจะหาสัตว์เลี้ยงยาก...
มดมันยังเอามาเลี้ยงเลย สีขาวๆนั้นมันน้ำตาลนะ
แต่ถ้าเป็นบ้านเราคงจับใส่ตู้ไม่พอ...


กล้องกระจิด...ตั้งชื่อให้มันเอง

เป็นกล้องที่เล็กมากคะ ดูจากนางแบบของเราที่ถือดิ

เล็กกว่า โมโน ไอ้ป๊อดนี้อีกนะ

เอาไว้แอบถ่ายใครหว่า....

และสุดท้ายที่โดนใจจิงๆๆ

เทียนอเมริกา... กินไฟอย่างเดียว

อยู่ได้ถาวรไม่มีวันหมด ไม่ต้องจุด ไม่ต้องกลัวว่าบ้านจะไฟไหม้

ไม่มีกิล่น.... ไม่ร้อนด้วย แต่กินไฟอย่างเดียว

บ้านเรานี้จุดแล้วจุดอีก จุดกันเข้าไป...

ไอเดียดีนะ แต่รกบ้านไปหน่อย ฮ่าๆๆ